Pani od religii

Dzisiaj, 3 lutego, obchodzimy święto Świętego Błażeja, patrona od chorób gardła. Św. Błażej był biskupem Sebasty (obecnie Sivas w Turcji) i żył na przełomie III i IV wieku. Zasłynął jako cudotwórca, a jego wstawiennictwo miało moc uzdrawiania ludzi z chorób gardła. Święty Błażej jest również jednym z Czternastu Świętych Wspomożycieli, którzy mają pomagać w nagłych potrzebach.

Jednym z najważniejszych aspektów tego święta jest błogosławieństwo świecami. W dniu Św. Błażeja księża w kościołach katolickich błogosławią świece, które następnie wierni przynoszą do domów. Uważa się, że te poświęcone świece chronią przed chorobami gardła i innymi dolegliwościami. Podczas błogosławieństwa kapłan wypowiada słowa: „Przez wstawiennictwo św. Błażeja niech Pan Bóg uwolni cię od wszelkich chorób gardła i od wszelkiego innego zła. W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego”.

Tradycje związane z tym świętem są różne w zależności od regionu. W Polsce, błogosławieństwo gardła jest bardzo popularne. Wierni przychodzą do kościoła, aby kapłan położył dwie skrzyżowane świece na ich gardle i odmówił modlitwę o zdrowie. W niektórych krajach, takich jak Hiszpania i Włochy, św. Błażej jest również patronem rolników, którzy modlą się o dobre plony.

To święto przypomina nam o znaczeniu zdrowia i wstawiennictwa świętych w naszym codziennym życiu. Dzięki prostym, ale głęboko zakorzenionym w tradycji rytuałom, takim jak błogosławieństwo świecami, możemy poczuć duchową więź z naszymi przodkami i czerpać siłę z ich wiary.

Święto Ofiarowania Pańskiego, znane także jako Matki Boskiej Gromnicznej, przypada 2 lutego i jest jednym z ważniejszych dni w katolickim kalendarzu liturgicznym. Obchodzimy je na pamiątkę ofiarowania Jezusa w Świątyni Jerozolimskiej, co miało miejsce czterdzieści dni po Jego narodzinach.

W dzisiejszych czasach, Święto Ofiarowania Pańskiego ma wiele pięknych tradycji. W Polsce najważniejszą z nich jest święcenie gromnic. Gromnice to duże woskowe świece, które symbolizują światło Chrystusa. Wierni zabierają je do domów i przechowują przez cały rok. Tradycja mówi, że gromnice chronią przed burzami, pożarami i innymi nieszczęściami. Podczas mszy świętej, ksiądz święci te świece, a potem wierni wracają do domów z zapalonymi gromnicami, co tworzy niezwykle uroczysty i pełen duchowego znaczenia moment.

Znane są również w Polsce tradycje:

1. Procesje światła - W niektórych miejscach wierni uczestniczą w procesjach z zapalonymi świecami. Symbolizują one Chrystusa jako światło świata, które rozprasza ciemności grzechu i śmierci.

2. Ofiarowanie dzieci - W wielu parafiach odbywa się błogosławieństwo dzieci, na pamiątkę ofiarowania Jezusa w świątyni przez Maryję i Józefa. Rodzice przynoszą swoje pociechy, by prosić o Bożą opiekę i błogosławieństwo.

3. Śpiewanie kolęd - Choć okres Bożego Narodzenia dobiega końca, to w dniu Ofiarowania Pańskiego często jeszcze śpiewa się kolędy, podkreślając więź między narodzinami Jezusa a Jego ofiarowaniem.

Te tradycje pokazują, jak głęboko zakorzenione jest to święto w naszej kulturze i duchowości. Każda z nich dodaje do naszego rozumienia i przeżywania Święta Ofiarowania Pańskiego coś wyjątkowego i wartościowego.

Obok liturgicznego wymiaru tego święta, warto również zwrócić uwagę na jego znaczenie duchowe. Ofiarowanie Jezusa w świątyni symbolizuje Jego pierwsze spotkanie z ludzkością jako Mesjasza. W tym dniu, starzec Symeon i prorokini Anna rozpoznali w Dzieciątku Zbawiciela, co jest dla nas przypomnieniem, że w codziennym życiu warto dostrzegać i doceniać obecność Boga.

Warto też pamiętać, że 2 lutego kończy się tradycyjny okres śpiewania kolęd oraz zwyczajowe rozbieranie choinek i szopek bożonarodzeniowych. To także dobry moment na refleksję nad minionym okresem Bożego Narodzenia i przygotowanie się do nadchodzącego Wielkiego Postu.

Kyrie, eleison. Christe, eleison. Kyrie, eleison.
Chryste, usłysz nas. Chryste, wysłuchaj nas.
Ojcze z nieba, Boże, zmiłuj się nad nami.
Synu, Odkupicielu świata, Boże,
Duchu Święty, Boże,
Święta Trójco, Jedyny Boże,
Święta Maryjo, módl się za nami.
Święty Patryku, patronie Irlandii,
Święta Brygido z Kildare,
Święta Brygido, pięknem duszy i ciała zachwycająca,
Święta Brygido, opiekunko żebraków,
Święta Brygido, wrażliwa na krzywdę i niesprawiedliwe traktowanie ubogich,
Święta Brygido, pocieszycielko smutnych i strapionych módl się za nami.
Święta Brygido, ślubem dziewictwa przez św. biskupa Mela związana,
Święta Brygido, założycielko klasztoru w Kildare,
Święta Brygido, wędrowna misjonarko,
Święta Brygido, gorliwa apostołko pogan w Irlandii, módl się za nami.
Święta Brygido, inne siostry w pokorze przewyższająca,
Święta Brygido, pilnie strzegąca modlitwy,
Święta Brygido, w milczeniu wsłuchana w głos Boga,
Święta Brygido, mądrością i roztropnością obdarzona,
Święta Brygido, od światowych próżności wolna,
Święta Brygido, przewodniczko w życiu zakonnym,
Święta Brygido, wsławiona przez Boga cudami, módl się za nami.
Święta Brygido, patronko żeglarzy i podróżujących,
Święta Brygido, wzywana na pomoc dzieciom,
Święta Brygido, patronko Irlandii, módl się za nami.

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.

Módl się za nami, Święta Brygido, patronko Irlandii,
abyśmy się stali godnymi obietnic Chrystusowych.

Módlmy się:
Boże wszechmogący, Ty powołujesz do rzeczy niezwykłych swoich świętych i obdarzasz ich łaską, by mogli we wszystkim wypełnić Twą wolę, przez zasługi Świętej Brygidy, która swe życie poświęciła modlitwie i apostolstwu, napełnij swój Kościół mocą Ducha Świętego i gorliwością apostolską, by przyczynił się do duchowego odrodzenia ziemi. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.